YOOK, UNUTMAYI DÜŞÜNMÜYORUZ.
Dün gece İstanbul’a yola çıktım, içimde bir heyecanla. Sabah’ın köründe indim. Mecidiye köyde kalıyorum, kırk yıllıkmış gibi hissettiren arkaddaşımla. Gezmek için Emirgan korusuna ve Ortaköy’e gitmeyi planlıyorduk. Arkadaş cumartesi güünü trafiğin çok yoğun olacağını bu nednele arraba ile değilde toplu taşıma ile gidelim dedi. Demez olaydı. Lanet trafik, lanet bir bunaltı. Otobüsler Arap dolu, kendimi turist gibi hissetim. Baktım arkadaşın yüzü değişmeye başladı, öflemeye pöflemeye başladı, patladdı patlayacak; inelim dedim. ortaköy’ü boşver Eminönü’nde gezelim dedi. Hop diye indik ve yürümeye başladık ve otobüsü geçtik inanın ki. 🙂
Eminönün’de gezmekteyken ve palet ( Didim’de kullanmak üzere güzel biir palet arıyorum) ararken önüümüze İş Bankası Müzesi çıktı. Çanakkale Savaşı sergisi vardı. Tamamen tesadüftü ve süper bir sergiydi, taddı damağımda kaldı. Buyrunuz efendim.
Müzeye giriş ücretsiz, bununla beraber müzenin sağladığı ücretsiz turlar var
ve bir rehber sergiyi anlatıyor. Güzel bir hizmet olmuş.
Bina çok güzel, eski dokusu korunmuş. İç kapıların üstünde hala İş Bankası, Giriş, Çıkış
gibi yazılar duruyor ve 50-70 lerin tarzıını yaratıyor. 🙂 Çok ama çok hoşuma gitti.
Bakınız güzelliğine 🙂 Tam dönem dzilerinden çıkma gibi.
Serginin bir çok bölümü var ve sergi hem Çanakkale savaşına, hem bankanın tarihine ve doğal olarak da ülkenin tarihine ışık tutuyor. 🙂
İş Bankası Müzesi son dönemlerde unutulmak istenen Atatürk’ü ve ülkenin kurulmasında katkısı olan bütün silah arkadaşlarını güzel bir sergi ile hatırlatmış olan ve aslında bu sergi ile riskli biir tavır da takınmış oolan İş Banka’sına teşekkürler diyip, yolu Eminönü’ne yolu düşen herkesi müüzeyi gezmeye davet ediyorum.
Son söz olarak da önce memleketime sonra da dünyaya savaşsız bir yaşantı diliyorum.
